Tien vragen aan... Marieke Zondervan

Gepubliceerd op 28 augustus 2025 om 10:37

CASTRICUM - In de rubriek ‘De tien vragen aan...’ komen bewoners of bekenden uit de gemeente Castricum aan het woord, zij beantwoorden tien vragen en nomineren een volgende inwoner. Deze week aan het woord: Marieke Zondervan.

Wie ben je en wat doe je?

Ik ben Marieke Zondervan, 38 jaar, moeder van een tweeling van 11 en getrouwd met Mark. Ik werk als koordirigent bij verschillende koren en ik zet graag muzikale projecten op. Muziek brengt mensen samen en daar krijg ik enorm veel energie van.

Waar en wanneer ben je geboren?

Ik ben op 17 november 1986 geboren in Boxtel, maar nog diezelfde dag lag ik al lekker in mijn wiegje in Castricum.

Wat maakt jouw band met de gemeente speciaal?

Ik woon hier mijn hele leven en Castricum voelt echt als mijn thuis. Alles wat ik ben, is hier gevormd: mijn jeugdherinneringen, mijn vrienden, mijn familie en mijn werk. Het is bijzonder om nu te zien dat mijn kinderen hier ook hun eigen herinneringen maken.

Wat is de mooiste plek in de gemeente Castricum?

Voor mij zijn dat zonder twijfel de duinen en het strand. Als kind kwam ik er al vaak en nu nog steeds is het de plek waar ik tot rust kom en kan genieten van de natuur en het uitzicht.

Welke herinnering aan je woonplaats is je dierbaar?

Dat zijn er eigenlijk heel veel. Ik ben opgegroeid in de Pernéstraat met een grote tuin en ik herinner me de zomeravonden met vrienden daar nog heel goed. Maar ook de uren die ik doorbracht op de dansschool of bij JPC15+ (Jongeren Pastoraat Castricum bij de Pancratiuskerk) zijn me dierbaar. Ik heb een heerlijke jeugd gehad.

Wat is je advies aan de burgemeester?

Blijf dichtbij de inwoners staan, luister actief naar wat er speelt en bouw samen aan oplossingen. Vaak maken juist de kleine gebaren van betrokkenheid het grootste verschil.

Wat is het beste advies dat je zelf ooit kreeg?

‘Kalmpjes aan’. Als ik ergens enthousiast over ben, kan ik er helemaal in opgaan. Dat is vaak mooi, maar soms ook een valkuil. Mijn vader zei dan altijd: “Kalmpjes aan, het loopt niet weg.” Dat helpt me nog steeds om af en toe even pas op de plaats te maken.

Wat is het meest avontuurlijke dat je ooit hebt gedaan en hoe heeft dat je gevormd?

Het meest avontuurlijke wat ik heb gedaan, is vrijwilligerswerk in Uganda. Ik werkte daar op een compound voor mensen met een lichamelijke beperking. Omdat ik zelf ook een lichamelijke beperking heb, kon ik me goed inleven in hun situatie. Dat zorgde voor bijzondere gesprekken die me veel inzicht gaven in veerkracht en dankbaarheid. Daarnaast voelt het starten als zzp’er, na jarenlang in loondienst bij koren gewerkt te hebben, ook als een groot avontuur. Het is spannend om mijn eigen pad te kiezen, maar het geeft me tegelijkertijd vrijheid en vertrouwen. Beide ervaringen hebben me geleerd dat er altijd mogelijkheden zijn, ook als het leven soms anders loopt dan je dacht. 

Wat is iets wat mensen écht van jou moeten weten?

Dat ik mensen écht zie en hoor. Of het nu gaat om mijn gezin, familie, vrienden of mijn werk: ik kijk niet alleen naar het geheel, maar juist naar de persoon zelf. Ik vind het belangrijk dat iedereen zich gezien voelt en de ruimte krijgt om te groeien.

Bonusvraag: Wie is je opvolger in deze rubriek en wat wil je vragen? 

Marije Smit, ze is een onwijs enthousiaste vrouw, ze staat klaar voor anderen en doet heel leuk werk als schrijfster. 

Mijn vraag aan Marije is: ‘Welk interview is jou het meeste bijgebleven, met wie en waarom?’